Ne Çoçuk Ama

Dün akşam eve geliyorum bizim yan komşunun çocuğu ve ekürileri toplaşmışlar bizim evin yamacında ellerinde alevlenen bir cisim sallayıp ateş saçıyorlar etrafa. Bizim evde Turkcell net çekmediği için kapının önünde konuşuyorum telefonla. Bu zibidiler alev saçmaya devam ettiler. Karanlıkta da yüzlerini tam olarak seçemiyorum. Telefon görüşmem sona erdikten sonra -Kimsiniz siz ,nerde eviniz -dedim.
*Az ilerde abla *dedi şişman olan.
Alev saçan susuyor.
-Tamam o zaman, hadi oraya gidin- dedim.
Alev saçan isyankar serseri *Niye* diye sordu.
-Nasıl niye benim evimin önü ,gidin kendi evinizin oraya- dedim.
*Burası arkadaşımızın evi* dedi.
Bizim komşu çocuğu da fırlama nasıl gülüyor ve yorumsuz kalıyor.
Dedim -Bu ne,böyle ateşle oynuyorsunuz.-
*Evet ne olmuş *dedi serseri.
-Ya sen ne kadar saygısızsın önce büyüklerine saygılı olmayı öğren- dedim.
*Niye * dedi.
Ya nasıl pişkin ,nasıl saygısız, nasıl rahat ,nasıl utanmaz!
-Annen görse ateşle oynadığı kızmaz mı?- diye sordum
*Yoo kızmaz* dedi.
Oy dedim oyyy! Biz olsak bize bir büyüğümüz bir şey diyecek nasıl utanırdık, hemen özür dilerdik.Yazık gerçekten yazık...
Tamam farklı bir çocuk, cesur ,özgüven sahibi ama bunu saygısızlık yaparak değil de olumlu yönlerde değerlendirse başarıdan başarıya sekecek ;ama onu yönlendirecek bilinçli anne baba lazım önce..
Allah öğretmenlere sabır ihsan etsin ve anne babalar da daha bilinçli çocuk yetiştirsin.