İçimdeki Çocuk Sevgisinin Kırılma Anı



Dün belediye otobüsündeki 6 yaşlarındaki kız çocuğuna tahammül eden anneyi tebrik ediyorum. Allah ona göre sabrını veriyor demekki. Önce kendi bedeninden beklenmeyecek desibelle - uykum var benim- diyip durdu. Sonra sürekli -ama ben uyuyacaktım, ama ben eve gidecektim ,şunu al ,bunu ver -diyip bütün otobüsdekilerin beynine girişti. Yazık anne sürekli telkin cümleleriyle -geliyoruz kızım ,az kaldı, eve gideceğiz ,şu oyunu oynarız, bunu yaparız- şeklinde onu sakileştirmeye çalıştıysa da çocuk aynı şımarıklığına devam etti. İçimden neler söyledim neler... Onları yazmayayım, ama etrafımdakilerin de benimle aynı duyguyu paylaştıklarına eminim. Zira herkes ters ters çocuğa bakıyordu.

Allahım bana lütfen çocuk nasip edersen böyle şımarığından verme yarabbim. Ne diyim bugünün duası bu olsun...

Yorumlar

ENERJİ dedi ki…
Valla zor anam zor.Uslusuda zor:(

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hamal Böreği

Ahmet Abi'den Mektup Var

Aziz Nesin'ce Aşk...