Çabuk Affetmek

Henüz çok iyi bir özellik mi, yoksa saçma sapan bir davranış mı karar veremediğim eylem. Tamam kin tutmak, nefret önce kendine zarar verir bunda hemfikirim. Ama çabuk affetme halinde bu affetme davranışının değmediğini gördüğümde -niye bu kadar iyiniyetli düşünüyorum- diye kendime kızıyorum. Bir örnekle açıklayayım.
Zamanında ipleri kopardığım ama allahın selamıdır hesabı gördüğümde selamı esirgemediğim tipleme beni aradı. Artık şehirden ayrılacağını istersem görüşüp görüşebileceğimizi teklif etti. Dedim- yağmur, soğuk, rüzgar çıkamam- .
*Ben seni alırım arabayla . dedi.
Dedim: Zor olmasın iyi düşün.
*Yok ya ne olacak, gelirim.* dedi.
-Ok ,eyvallah.- dedim.
Çıkmamıza bir saat kala *ben yorgunum* diyip planı iptal etti.
Ben seni affetmiştim, buralardan gidiyorsun diye de görüşelim son bir defa demişim yine iyiniyetimle. Teklif de senden gelmiş , nasıl utanmadan iptal ediyorsun. Hem de son dakikada. Mal olduğunu biliyordum lakin ah işte bunu niye utuyorum ki..
Neyse .ikimde değil onunla çıkıp çıkmamak. Hatta sabah aman iyi ki çıkmamışım uyuzla dediğim de oldu. Ama bu kadar iyiniyetli olmayacağım artık böyle gerzeklere ...