Filmin Sonunu İzleme Kararlılığı...



Hayatın ,yaşamanın tanımını bazen düşünürüz kendimizle baş başa kaldığımızda. Dün belediye otobüsünde aklıma gelen tanım şu oldu. Hayatımla ilgili hissettiğim duyguyu şöyle bir örnekle açıklamam mümkün.

Bir film izlemeye başlıyorum, bu film uzun zamandır izlemek istediğim bir film. Belli bir süre sonra film çekiciliğini yitiriyor, sıkıcı gelmeye başlıyor ve bu da uykumu getiriyor. Uyumakla uyumamak arasında gidip geliyorum. Gözlerim kapanıyor.. Ama filmin sonunu da çok merak ediyorum. Tam gözlerim iyice kapanacakken uzandığım yerden doğruluyorum ve filmin sonunu görmek için uykuya direniyorum.

Hayatımda yapmak istediğim şeylerin listesi var öncelik sıralarına göre konumlandırılmış. Bu şeyler için acaba hiç olmayacak mı umutsuzluğuna düştüğüm zamanlar oluyor. Ama bunları yaşamadan ölmek de istemiyorum. Bu yüzden filmin sonunu her türlü engele karşı izlemeye karar veriyorum.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hamal Böreği

Ahmet Abi'den Mektup Var

Aziz Nesin'ce Aşk...